توسط : لوئیز فیگو ستاره مطرح فوتبال دنیا و یکی از بهترین بازیکنان تاریخ، در کنار بازی بینظیر خود، به عنوان یکی از یاغی های بزرگ فوتبال نیز شناخته می شود. این بازیکن پرتغالی که همواره در زمان نقل و انتقالات حواشی مخصوص به خود را داشت، یکی از بزرگ ترین جابجایی های تاریخ را رقم زد. جابجایی بین دو رقیب سنتی، که رقابت بسیار بزرگی در زمین فوتبال و خارج از آن دارند. در ادامه به دو انتقال مهم فیگو در همین رابطه میپردازیم. که شاید دومین انتقال مهم او در تاریخ 24 جولای 2000 نه تنها برای فیگو که برای کل فوتبال دنیا یک روز خاص و فراموش نشدنی است.
شکوفایی در تیم ستاره ساز اسپورتینگ
همواره پرتغال در تاریخ خود بازیکنان بسیار بزرگی داشته است. از اوزه بیو فقید گرفته، تا نسل طلایی آن ها که ستاره هایی چون فیگو، روی کاستا، پائولتا و… را در خود داشت. تا معرفی یکی از بهترین بازیکنان تاریخ فوتبال، یعنی کریستیانو رونالدو. اما در این بین تیم اسپورتینگ لیسبون که یکی از قدیمی ترین و البته محبوب ترین تیم های پرتغالی است، نقش پر رنگی در این بین به دوش کشیده است. چرا که علاوه بر رونالدو که از تیم آکادمی این باشگاه به تیم اصلی و سپس اروپا راه پیدا کرد، مشابه این مسیر را برای لوئیز فیگو نیز هموار کرده بود. فیگو که از سال 1985 تا 1989 به مدت 4 سال در تیم پایه بود، از سال 1989 تا 1995 نیز برای تیم اصلی اسپورتینگ به میدان رفت. که حاصل آن 129 مسابقه و 16 گل بود.
نکته جالب توجه در مورد جمعیت پرتغال است. این کشور که جمعیت حدودی 10 میلیون نفر را دارد، اما در رشته های ورزشی و مخصوصا فوتبال بسیار موفق بوده است. تا در تورنمنت های مختلف، همواره چند ستاره نام آشنا را در ترکیب خود داشته باشد. بی شک یکی از نسل های طلایی این تیم، به یورو 2000 برمیگردد. تیمی که در نهایت با آن تیم پرستاره مغلوب فرانسه قهرمان مسابقات شد. حضور فیگو در آن تیم که برای سال ها ادامه نیز داشت، زمینه ساز یکی از بهترین پرتغال های تاریخ بود. در هر صورت فیگو علی رغم سن و سال نه چندان زیاد، از همان ابتدا با حضور در ترکیب اصلی تیم های باشگاهی و تیم ملی پرتغال، تبدلی به بازیکنی با تجربه و با کیفیت شد. بازیکنی که طولی نکشید بازوبند تیم های مهمی را نیز بر بازو بست.
انتقال نافرجام لوئیز فیگو به ایتالیا
شاید اولین انتقال جنجالی فیگو که در بسیاری از رسانه های اروپایی پوشش داده شد، داستان پیوستن او به سری آ بود. در آن زمان که باشگاه های ایتالیایی شرایط بسیار مطلوبی داشتند و سری آ بهترین لیگ دنیا به شمار میرفت، تمامی ستاره های فوتبال آرزوی بازی در این لیگ را داشتند. فیگو نیز پس از درخشش در ترکیب اسپورتینگ دو پیشنهاد از تیم های پارما و یوونتوس دریافت کرد. که هر دو از تیم های مطرح و مدعی لیگ و اروپا بودند. فیگو که شاید دلش با هر دو تیم با شرایط مالی مناسب بود، در اقدامی عجیب و تحت شروطی اقدام به امضا قرارداد با هر دو تیم کرد. شاید او فاصله کمی با پیوستن به پارما داشت، اما قراداد داخلی و تفاهم نامه ای که با یوونتوسی ها امضا کرده بود، برایش دردساز شد.
با ایجاد حواشی بسیار پس از انعقاد قراداد با هر دو باشگاه، این اقدام جنجالی فیگو تیتر یک رسانه ها شد. تا مدتی فدراسیون ایتالیا درگیر این ماجرا شود. از آنجایی که هر دو تیم پارما و یوونتوس با یکدیگر رقیب بودند، هیچ کدام قصد کوتاه آمدن نداشتند. شرایطی مشابه داستان آلفردو دی استفانو که با دو باشگاه رئال و بارسا قراراداد امضا کرد. در هر صورت فدراسیون فوتبال ایتالیا مجوز بازی فیگو در ایتالیا را صادر نکرد تا این بازیکن نتواند برای هیچ تیمی در این لیگ بازی کند. این حکم باعث میشد تا فیگو که در آستانه انتقالی مهم در مسیر فوتبالی خود بود، با چالشی بسیار مهم رو به رو شود. این که به کدام لیگ و کدام تیم بپیوندد. چرا که یک انتخاب اشتباه، میتوانست آسنده فوتبالی ستاره پرتغالی را نابود کند. تا اینکه پیشنهاد بارسلونا از راه رسید.
حضور فیگو در نیوکمپ
سرانجام بارسلونا که تیمی قابل احترام در اسپانیا و اروپا به حساب می آمد، موفق به جذب ستاره پرتغالی اسپورتنیگ شد. بارسا که در حوالی پایان دوران خوش با یوهان کرایوف بود، صید بزرگی از بازار نقل و انتقالات داشت. بازیکنی که به شکلی عجیب حالا در تور بارسلونا افتاده بود تا دوران باشکوهی را با این تیم داشته باشد. لوییز فیگو شاید خیلی سریع علاوه بر تیم، در بین هواداران نیز جا باز کرد. تا تبدیل به یکی از محبوب ترین بازیکنان این تیم شود. فتح عناوین مختلف از جمله لالیگا، کوپا دل ری، سوپرجام اسپانیا و … از جمله این عناوین بودند. که در مصاف با رقیب سنتی یعنی رئال مادرید، از اهمیت زیادی برخوردار بودند. به همین خاطر نمایش های زیبای فیگو در ترکیب تیم، بر میزان محبوبیت او می افزود.
روزهای خوش ستاره پرتغالی در تیم بارسلونا ادامه داشت، تا جایی که این بازیکن به عنوان کاپیتان آبی اناری ها انتخاب شد. افتخاری بزرگ که نصیب بازیکنی شده بود، که بسیاری او را یک رهبر کاریزما و مناسب برای تیم میدانستند. اما در مقابل که رئال مادرید در تمامی زمینه ها یک تهدید و یک رقیب جدی برای بارسا بود، علی رغم فتح اروپا با مدیریت لورنزو سانز، انتخابات مهم باشگاه خود را در پیش داشت. انتخاباتی که شاهد حضور یک تاجر و شاید یکی از مهم ترین چهره های تاریخ رئال تا به امروز یعنی فلورنتینو پرز بود. شاید مهم ترین وعده پرز برای پیروزی در انتخابات وعده جذب یک ستاره یعنی فیگو برای باشگاه بود. وعده ای بسیار جاه طلبانه و عجیب که شرایطی خاصی را برای رئال مادرید و بارسلونا رقم میزد.
انتقال جنجالی لوئیز فیگو از بارسا به رئال مادرید
تصور اقدام رئال برای جذب کاپیتان بارسا به خودی خود عجیب و غیرممکن است، اما پرز آمده بود تا غیرممکن ها را برای رئال به واقعیت تبدیل کند. پس از پیروزی در انتخابات ریاست باشگاه، پرز عزم خود را برای ساختن تیمی کهکشانی جذب کرده بود. و مذاکرات پیشرفته ای با مدیر برنامه های فیگو و البته دیگر رابط های موثر در این زمینه آغاز کرد. اما در آن سو که خوان گاسپارت به ریاست باشگاه آبی و اناری ها رسیده بود، بسیار آرام شرایط را دنبال میکرد. و به نوعی کماکان با دید سنتی و وفادارانه به حضور یک بازیکن در یک باشگاه نگاه میکرد. فیگو که منتظر اقدام موثرتر باشگاه برای افزایش دستمزد و قراردادی بهتر بود، با مخافلت گاسپارت مواجه شد، تا رفته رفته فاصله کاپیتان باشگاه و رئیس وقت، تیره تر شود.
شاید یکی از مهم ترین کلیدهای این انتقال، مدیر برنامه فیگو و دیگر واسط ها بودند. در واقع شاید خود فیگو نیز به صراحت تمایلی برای ترک باشگاه متصور نبود. و اوضاع را تنها برای رسیدن به خواسته خود دنبال میکرد. اما عزم راسخ فلورنتینو پرز، که یکی از قول های انتخاباتی اش جذب کاپیتان رقیب بود، اوضاع را طور دیگری رقم زد.
تر دستی بزرگ پرز، برگ برنده مادرید
پرز که یک تاجر و یکی از ثروتمندترین مردان اسپانیا بود، ایده های بزرگی در سر داشت. بارسلونا نیز که درگیر انتخابات ریاست خود بود، با کمی آشفتگی اوضاع را دنبال میکرد. اما پس از اینکه پرز با پالس مثبت مدیر برنامه های فیگو مواجه شد، دست به جیب شد تا ستاره پرتغالی را تحریک کند. به همین منظور پرز یک تفاهم نامه به مبلغ 1.6 میلیون یورو با فیگو و مدیر برنامه های او امضا کرد که اگر پرز برنده انتخابات ریاست باشگاه رئال مادرید شود، فیگو باید به این تیم بپیوندد. در صورت ناکامی پرز نیز این مبلغ بدون کم و کاست به فیگو پرداخت میشد. فیگو که شاید نتوانسته بود جلوی عطش خود برای دریافت پول را بگیرد، این قرارداد را امضا کرد. کاری که چندی بعد از آن پشیمان شد، اما دیگر خیلی دیر شده بود.
این تفاهم نامه که در رسانه ها منتشر و با واکنش و خشم هواداران بارسلونا همراه شد. فیگو نیز در واکنش به این موضوع اعلام کرد که میخواهم به هواداران بارسا اطمینان دهم که 24 ژوئیه من را در نیوکمپ میبینند. اما در تفاهم نامه بندی وجود داشت که در صورت عدم پایبندی به آن، فیگو باید 19 میلیون یورو غرامت بپردازد. در مذاکره با رئیس بارسلونا نیز هیچ حمایتی از گاسپارت برای پرداخت این غرامت ندید تا عملا فلورنتینو پرز با یک تر دستی ماهرانه برنده این دوئل باشد. پس از پیروزی در انتخابات نیز پرز بند فسخ 38 میلیونی فیگو را فعال کرد تا شاهد یکی از بزرگ ترین نقل و انتقالات تاریخ فوتبال باشیم. شاید کم تر بارسایی بتواند قاب سه نفره فیگو، در کنار پرز و دی استفانو را در روز قرارداد با لباس سفید و شماره 10 مادرید فراموش کند.
