آلفردو دی استفانو بی شک نه تنها یکی از برترین های تاریخ رئال مادرید، بلکه از بهترین بازیکنان تاریخ فوتبال بود. کافی است به آمار 216 گل در 282 بازی برای کهکشانی ها نگاهی بیندازیم. قدرت دریبل زنی بالا، سرعت انتقال توپ مثال زدنی و البته شم گلزنی بسیار عالی از جمله ویژگی های این بازیکن آرژانتینی بود. اما داستان دی استفانو زمانی جالب می شود که پیش از انتقال به تیم مادریدی، با باشگاه بارسلونا یعنی رقیب سنتی این تیم قرارداد بسته بود. تیمی که همواره در طول تاریخ، رقیبی سرسخت چه در زمین فوتبال و چه خارج از آن برای مادرید به حساب می آید. در آن سال و برای انتقال او شرایطی به وجود آمد، که حتی تا به امروز نیز لقب عجیبت ترین انتقال تاریخ فوتبال، با نام او عجین شده است. در ادامه به داستان این انتقال خواهیم پرداخت.
درخشش آلفردو دی استفانو و شروع ماجرای انتقال او
رقابت بین دو تیم بارسا و رئال، زمانی پر رنگ می شود که اسپانیا تحت سلطه حکومت ژنرال فرانکو بود. در آن زمان پایتخت اسپانیا یعنی شهر مادرید، تحت نظارت حاکمیت وقت بود، چالش هایی را با برخی مناطق مانند کاتالان ها داشت. مردم کاتالان که به دنبال استقلال خود بودند، بارها از سمت حکومت مرکزی سرکوب شده بودند. از همین رو باشگاه بارسلونا که با شعار “فراتر از یک باشگاه” معرفی می شود، نمادی برای مقابله با این حکومت بود. از طرفی تمایل بیشتر فرانکو به تیم پایتخت نشین رئال، آتش این اختلاف را بیشتر کرده بود. اگرچه این تمایل بعدها از سوی رئالی ها تکذیب و حتی تمایل عکس آن به تیم رقیب گفته شد. در هر صورت آنچه در آن زمان و حتی تا امروز مشخص است، که رئال و بارسا هیچ دوستی با یکدیگر ندارند.
در سال 1952 ستاره آرژانتینی آلفردو دی استفانو که 25 سال داشت و در تیم کلمبیاییی میلوناریوس بازی میکرد. برای برگزاری یک دیدار دوستانه به پایتخت اسپانیا آمد. درخشش دی استفانو در آن بازی به حدی بود که تیم رئال مادرید خواستار به خدمت گرفتن او شد. استعدادیاب های بارسلونا نیز که بازی را پیگیری میکردند، تمایل زیادی به عقد قرارداد با دی استفانو داشتند. در همین حال خود بازیکن تمایل داشت به بارسا بپیوندد. اما داستان از جایی پیچیده شد که خود تیم میلوناریوس به واسطه به خدمت گرفتن دی استفانو از ریورپلاته آرژانتین، قراردادی در این زمینه منعقد کرده بود. قراردادی که نشان میداد بازیکن هنوز تحت مالکیت تیم آرژانتینی است.
پیشروی مذاکرات بارسلونا با هر دو تیم
با توجه به شرایط پیش آمده، باشگاه بارسلونا باب مذاکره را با هر دو تیم آمریکای جنوبی میلوناریوس و ریورپلاته آغاز کرد. در این حال اگرچه روند مذاکرت بارسا کند بود، اما به صورت موفقیت آمیز پیش می رفت. فارگاس که نماینده باشگاه برای این انتقال بود، در آستانه توافق با تیم کلمبیایی قرار داشت. در همین حال رئیس وقت باشگاه که همواره از سمت حکومت مرکزی انتخاب میشد، از خوان بوسکتس که شخصی کاتالانی در کلمبیا بود، درخواست کمک کرد. اما نکته جالب توجه اینجا بود که خود بوسکتس از مدیران تیم رقیب میلوناریوس بود. که همین امر سبب شد تیم کلمبیایی کمی تغییر موضع دهد. خوان بوسکتس در اولین جلسه به مسئولان تیم میلوناریوس گفت یا آلفردو دی استفانو را به بارسا میفروشید، یا بزور او را به اسپانیا میبریم.
تا پیش از این، و در حالی که مذاکرات از سمت فارگاس با این تیم به خوبی پیش میرفت، قیمت خرید بازیکن نیز توافق شده بود. اما با شرایط پیش آمده، نتیجه کار به یکباره بهم ریخت. سپس فارگاس که متوجه شده بود مالکیت دی استفانو در اصل در اختیار تیم آرژانتینی است، باب مذاکره را با این تیم باز کرد. سپس با پیگیری روند مثبت مذاکرات، خرید بازیکن از تیم آرژانتینی با موفقیت به پایان رسید. فیفا نیز که حق مالکیت را به تیم ریورپلاته داده بود، این انتقال را قانونی دانست. تا دی استفانو در تابستان سال 1953 به تیم بارسلونا بپیوندد. در این بین گفته شد او با تیم بارسا در یک دیدار دوستانه نیز به میدان رفته است. البته که پس از سال ها، خود آلفردو دی استفانو گفته بود که در سه دیدار به میدان رفته است.
ورود فدراسیون اسپانیا با نظر فرانکو
پس از این انتقال، حتی برخی روزنامه های معتبر آن زمان مانند گاردین نیز این انتقال را رسمی عنوان کرده بودند. چرا که با توجه به اینکه حق مالکیت دی استفانو با نظر فیفا در اختیار ریورپلاته بود، این انتقال تمام شده قلمداد میشد. اما به یکباره فدراسیون فوتبال اسپانیا که همواره تحت تاثیر نظرات حکومت مرکزی بود، وارد ماجرا شد. آن ها انتقال آلفردو دی استفانو به تیم بارسلونا را غیرقانونی دانستند. چرا که به اعتقاد آن ها تیم میلوناریوس که بازیکن در آن بازی میکرد، راضی به این انتقال نبود. نکته جالب توجه اینجا بود که به نقل از اینساید اسپانیش، خود انتقال به تیم میلوناریوس نیز غیرقانونی بود. چرا که هیچ پرداختی از سوی این تیم به ریورپلاته وجود نداشت و به همین خاطر باشگاه میلوناریوس حق دخالت در این موضوع را نیز نداشت.
در همین حال جدال بین فدراسیون اسپانیا و باشگاه بارسلونا شکل گرفت. در این بین سانتیاگو برنابئو، رئیس وقت باشگاه رئال مادرید، فورا با تیم میلوناریوس وارد مذاکره شد. و پس از توافق با این تیم به نوعی آن ها نیز دی استفانو را از باشگاه کلمبیایی خریدند! در این حال فدراسیون اسپانیا قانونی را تصویب کرد که خرید بازیکنان خارجی غیر قانونی است. البته دی استفانو شامل این قانون نبوده به شرطی که برای هر دو باشگاه رئال مادرید و بارسلونا بازی کند! در واقع یکی از مهم ترین دستاوردهای ریاست دوران برنابئو در رئال، علاوه بر تحولی شگرف در این باشگاه، اقدام جذب دی استفانو بود. ستاره ای که قادر بود تا یک تنه نتیجه مسابقه را برای تیم خود تغییر دهد. با این قانون فدراسیون اسپانیا، اوضاع برای باشگاه ها و بازیکن پیچیده شد.
توسط : 
