توسط : ورزشگاه لایپزیش یا همان ورزشگاه ردبول آرنا، استادیوم خانگی تیم فوتبال لایپزیش آلمان است. این تیم که در شرق آلمان بازی میکند، یکی از تیم های مدعی چند سال اخیر بوندس لیگا نیز محسوب میشود. تیمی که پس از حضور مالکان آمریکایی، سیاست جالبی را در پیش گرفته است. تا جایی که به جای صرف هزینه های زیاد برای خرید بازیکنان، این تیم تبدیل به یکی از باشگاه های بازیکن ساز در قاره اروپا تبدیل شده است. سیاستی که سود خوبی نیز نصیب مالکان این تیم از طریق فروش بازیکنان کرده است. اما شاید یکی از جذاب ترین ویژگی های این تیم، استادیوم خانگی آن ها است، که میزبان بازی ها این تیم به شمار میرود. استادیومی که در حال حاضر، تبدیل به یکی از بهترین ورزشگاه های آلمان شده است.
تاریخچه تاسیس ورزشگاه لایپزیش
اگر بخواهیم به گذشته این استادیوم که در حال حاضر یکی از میزبانان یورو 2024 است، برگردیم، باید به سال 1956 مراجعه کنیم. جایی که این ورزشگاه با نام سنترال استادیوم با گنجایش یکصد هزار نفر افتتاح شد. در آن زمان، این ورزشگاه تبدیل به بزرگ ترین استادیوم در کشور آلمان شده بود. پس از سال ها و به دلیل اینکه این ورزشگاه در آلمان شرقی بود و آنچنان رونق نداشت، ورزشگاه از شرایط ایده آل خود فاصله گرفت. پس از سال ها و فروپاشی دیوار برلین و اتحاد دو آلمان، شهرداری این شهر در سال 1997 تصمیم به بازسازی ورزشگاه لاپزیش گرفت. اقدامی که از سال 2000 آغاز و چهار سال طول کشید. البته که این امر با توجه به میزبانی ژرمن ها در جام جهانی نیز مهم بود. و قرار بود این استادیوم، یکی از میزبانان مسابقات باشد.
جالب است که در طول رقابت های جام جهانی، مهم ترین ورزشگاه شرقی در کشور آلمان، همین ورزشگاه ردبول آرنا بود. که میزبانی 4 بازی از مرحله گروهی را برعهده داشت. جالب است که بازی دو تیم ایران و آنگولا که در پایان 1 – 1 مساوی شد نیز در همین ورزشگاه انجام شد. همچنین مهم ترین دیدار برگزار شده در آن تورنمنت، بازی آرژانتین و مکزیک از مرحله یک هشتم نهایی بود. همچنین در سایر تورنمنت هایی که در کشور آلمان برگزار میشود، مانند رقابت های جام ملتهای اروپا 2024، این استادیوم، یکی از ورزشگاه های کشور میزبان است. که علاوه بر میزبانی در مرحله گروهی، میزبان بازی مرحله یک هشتم نهایی نیز خواهد بود. که نشان از اهمیت این ورزشگاه در تورنمنت های ملی و بین المللی نیز می باشد.
طراحی زیبا و مدرن ورزشگاه ردبول آرنا
یکی از مهم ترین ویژگی های این استادیوم، طراحی و معماری جذاب این ورزشگاه است. در واقع دریافت میزبانی جام جهانی توسط آلمان ها، موج جدیدی را در بازسازی و ساخت استادیوم های مدرن فوتبال در این کشور آغاز کرد. که ماحصل این اقدامات نیز ساخته شدن چندین ورزشگاه جذاب در این کشور است. مالکان شرکت ردبول که سهام این باشگاه را در اختیار گرفتند، مشکلی از بابت استادیوم نداشتند. چرا که ورزشگاه لایپزیش به خودی خود، علاوه بر گنجایش مناسب بیش از 41 هزار نفری، از استاندادرهای لازم نیز برخوردار بود. استانداردهایی که در کنار المان های زیبایی، نمایی زیبا به استادیوم می دهند. به همین خاطر همواره در کشور آلمان، این ورزشگاه را هم ردیف استادیوم های مطرحی چون ورزشگاه المپیک برلین، آلیانز آرنا و وستفالن میدانند.
یکی از بخش های مه در طراحی این ورزشگاه، قسمت سقف آن است. که برای تعامل هرچه بیشتر با معماری شهر و یادآوری گذشته، از پل هایی بر روی سقف استفاده شده است. البته حالت منحنی این بخش یادآور پل این شهر است. ضمن اینکه این بخش جنبه ایمنی داشته و صرفا برای زیبایی مورد استفاده قرار نگرفته است. همچنین قسمت سقف ورزشگاه ردبول آرنا به گونه ای است که دارای سیستم یکپارچه نورپردازی می باشد. به همین خاطر کیفیت نور در این استادیوم بسیار بالا بوده و جایگزاری پروژکتورها نیز بسیار مناسب هستند. همچنین سیستم آکوستیک نیز در این استادیوم کار شده است. ابعاد چمن استادیوم لایپزیش 120 در 80 متر بوده که برای مسابقات فوتبال 105 در 68 آن استفاده میشود.
یادگاری عجیب زیدان در لایپزیش
شاید یکی از عجیب ترین جادبه های این استادیوم که در تور ورزشگاه به تماشاگران نشان داده میشود، یادگاری زین الدین زیدان است. در چارچوب رقابت های جام جهانی 2006، زیدان با دریافت کارت زرد، دیدار بعدی را به دلیل دو کارته شدن از دست داد. فرانسه که در آن دیدار به مصاف کره جنوبی رفته بود، در پایان با نتیجه 1 بر 1 متوقف شد. زیدان که از نتیجه به دست آمده و البته محرومیت از بازی بعد به شدت عصبانی بود، با استوک به در کمد رختکن کوبید. تا جایی که جای استوک او روی کمد رختکن نمایان است. مسئولان این ورزشگاه نیز به جای تعویض درب کمد، آن را به محلی برای مشاهده توریست ها و افرادی که از استادیوم ردبول آرنا بازدید میکنند، تبدیل کردند. البته که در دیدارهای اروپایی این نشان پوشانده میشود، اما همیشه در استادیوم ماندگار شده است.
