ورزشگاه سن سیرو

ورزشگاه سن سیرو یا جوزپه مه آتزا، معبد خاطره سازی ستاره ها

ورزشگاه سن سیرو یکی از قدیم ترین و البته جذاب ترین استادیوم شهر میلان و البته کل اروپا است. در تاریخ فوتبال، ورزشگاه های مختلفی هستند که به نوعی روح فوتبال در آن ها دمیده شده است. خانه هایی که هر قدم از فوتبالیست های مطرح تاریخ و حوادث و اتفاقات مختلف را در خود ثبت کردند. نمیتوان انکار کرد که جو و حال و هوای یک استادیوم چه تاثیری میتواند بر روی یک فوتبالیست داشته باشد. در همین حال یکی از خاص ترین آن استادیوم ها، همین ورزشگاه جوزپه مه آتزا است. اما اینکه چرا این ورزشگاه قدیمی با دو نام شناخته می شود نیز تاریخ جالبی دارد.

تاریخچه ساخت ورزشگاه سن سیرو شهر میلان

تاریخچه ساخت ورزشگاه سن سیرو میلان

این ورزشگاه در سال 1926 و با دستور پیرو پیرلی رئیس جمهور وقت ایتالیا ساخته شد. پیرلی که از طرفداران تیم آث میلان بود، این ورزشگاه را به شهر میلان و این تیم هدیه کرد. نکته جالب توجه در رابطه با این ورزشگاه این است که عملیات ساخت و ساز آن تنها حدود یک سال طول کشید. ظرفیت ابتدایی این ورزشگاه حدود 50 هزار نفر بود. که در چندین نوبت بازسازی گنجایش آن هم اکنون به 75817 نفر رسیده است. این استادیوم بزرگ ترین استادیوم کشور ایتالیا و البته یکی از بزرگ ترین های کل اروپا است. این ورزشگاه که میزبان رسمی تیم های میلان و اینتر است، برخی از بازی های تیم ملی ایتالیا را نیز میزبانی میکند. هزینه ساخت این ورزشگاه در آن سال حدود 5 میلیون لیره و معادل تقریبی 3.5 میلیون دلار امروزی شد.

ایتالیا و مخصوصا شهر میلان که به شهر مد و فشن در دنیا معروف است، برای ساخت این ورزشگاه نیز از معماری خاصی و ویژه ای نیز بهره برده است. در واقع طرح کلی ورزشگاه سن سیرو نیز حتی تا به امروز یکی از زیباترین استادیوم ها در کل دنیا را رقم زده است. اولیسه استاکینی و آلبرتو کوگینی از معماران معروف کشور ایتالیا کار طراحی این استادیوم را بر عهده داشتند. 4 جایگاه اصلی به سبک استادیوم های انگلیسی شامل طرح اولیه این ورزشگاه بود. که با مرور زمان و در چند نوبت مورد بازسازی و تغییر قرار گرفت. بازسازی هایی که شکل و شمایل جذاب تری هم به این استادیوم بخشیده است.

فازهای مختلف بازسازی استادیوم سن سیرو

فازهای مختلف بازسازی ورزشگاه جوزپخ مه آتزا

همان طور که گفتیم، در طول تاریخ این استادیوم چندین مرتبه مورد بازسازی قرار گرفت. ابتدا در سال 1938 بود که مدیران باشگاه میلان تصمیم به انجام این کار گرفتند. با توجه به افزایش علاقه به فوتبال در این کشور، مدیران میلان با همکاری معمار معروف کالتزولاری قصد افزایش ظرفیت آن را داشتند. پس از چندین سال و در سال 1952 میلانی ها تصمیم گرفتند تا ورزشگاه سن سیرو را به ظرفیت 150.000 نفر برسانند. که البته این طرح آن ها با مخالفت شورای شهر میلان مواجه شد. اما فاز دوم بازسازی این ورزشگاه در سال 1954 اتفاق افتاد. که ظرفیت ورزشگاه به 85000 نفر رسید. با گذشت زمان و پیشرفت تکنولوژی در دنیا، این ورزشگاه نیز همگام با آن رشد و بروزسانی میشد. مانند نصب نورافکن های جدید و یا اسکوربرد الکترونیکی.

اما یکی دیگر از بازسازی های معروف این استادیوم به دهه 90 میلادی برمیگردد. جایی که ایتالیا میزبان جام جهانی 1990 شد. از همین رو ارائه ورزشگاه های جدید و مدرن باید در دستور کار قرار میگرفت. از آن جایی که ساخت استادیوم جدید برای این کشور هزینه های زیادی می تراشید، آن ها تصمیم گرفتند تا دوباره ورزشگاه جوزپه مه آتزا را بازسازی کنند. از همین رو ساخت طبقه سوم استادیوم و ایجاد سقف زیبا و مشهور این استادیوم در دستور کار قرار گرفت. استفاده از برج های سیلندر مانند برای رفتن هواداران به طبقات بالاتر، و نصب روشنایی مدرن در این بخش ها از جمله این کارها بود. همچنین برای تشخیص بهتر جایگاه ها، رنگ آن ها متمایز از یکدیگر شد.

چرا به سن سیرو ورزشگاه جوزپه مه آتزا نیز گفته میشود؟

علت نام گذاری سن سیرو به ورزشگاه جوزپه مه آتزا

جوزپه مه آتزا مهاجم افسانه ایتالیایی در اواخر دهه 20 و اواخر دهه 40 میلادی بود. این بازیکن که زاده شهر میلان نیز بود از سال 1927 تا 1940 در تیم اینتر میلان بازی کرد. سپس برای دو فصل به تیم رقیب یعنی میلان رفت. پس از حضور یک ساله در یوونتوس و بازی برای تیم های بارزه و آتلانتا، دوباره به اینتر بازگشت و یک فصل دیگر برای افعی ها به میدان رفت. تا در مجموع برای 14 سال برای اینتر بازی کرده باشد. پس از درگذشت این مهاجم افسانه ای ایتالیا که برای کشورش نیز در 53 بازی 33 گل به ثمر رساند و دو جام جهانی برنده شد، شهردار میلان در مارس 1980 تصمیم گرفت تا نام ورزشگاه سن سیرو به ورزشگاه جوزپه مه آتزا تغییر کند. البته که با توجه به سابقه بیشتر مه آتزا در اینتر، بیشتر هواداران اینتر ورزشگاه را با نام او صدا میکنند.

به صورت رسمی کماکان این استادیوم با همان نام قدیم و اصلی خود سن سیرو شناخته می شود. اما در هر صورت در بسیاری موارد با دو اسم مه آتزا و سن سیرو نیز از آن یاد می شود. در هر صورت این ورزشگاه تاریخی با معماری زیبا و جذاب، میزبان بازی های بزرگی بوده است. مخصوصا فوتبال ایتالیا که برای چندین دهه میزبان برترین ستاره های فوتبال دنیا بوده است. هم چنین دو تیم شهر میلان که بزرگ ترین بازیکنان تاریخ را در تیم خود داشتند، سبب افزایش محبوبیت و خاطره سازی با این ورزشگاه قدیمی و زیبا شده اند. تا سن سیرو برای همیشه تبدیل به معبدی برای عاشقان فوتبال شود.

طرح احتمالی ساخت ورزشگاه سن سیرو جدید

طرح استادیوم سن سیرو جدید

یکی از اخبار این چند سال گذشته، ساخت یک ورشگاه جدید به جای سن سیرو فعلی بود. خبری که بی شک برای عاشقان فوتبال، چندان خبر جذابی به حساب نمی آید. چرا که با وجود گذشت سال ها از ساخت این استادیوم، کماکان این ورزشگاه به عنوان یکی از جذاب ترین ورزشگاه های جهان شناخته میشود. به همین خاطر تصمیمی که در ژوئن 2019 مبنی بر ساخت یک استادیوم جدید گرفته شد، چندان خوشایند نبود. در هر صورت همواره برای ساختن ورزشگاه جدید نیاز به بررسی توسط نهادهای مختلف هر کشور است. به همین منظور فعلا این پروژه که با هزینه 800 میلیون دلاری برآورد شده بود، اجرا نشده است. پروژه ای کع اگر در همان زمان کار عملیاتی اش آغاز میشد، قرار بود برای فصل 23-2022 آماده شود.

دیدگاهتان را بنویسید