دنیس برگکمپ، داستان مرد یخی

دنیس برگکمپ، نامی آشنا و خاص در دنیای فوتبال، که هر فوتبالدوستی با شنیدن اسمش، یاد آرامش، تکنیک و البته استپ های خارق العاده ای که داشت،  میندازه. برکمپ بی شک جزو فوتبالیست هاییه که اگه قرار باشه لیستی از بهترین بازیکن هایی که دستشون به توپ طلا نرسید، تهیه بشه، جزو اسم های بالای جدول خواهد بود. اسطوره آرسنالی ها، چه از لحاظ سبک بازی، و چه از لحاظ شخصیتی بی شک جزو فوتبالیست های خاص تاریخ به حساب میاد. از لقب مرد یخی، تا ترس از سوار شدن به هواپیما و از دست دادن برخی بازی ها، در کنار تکنیک و مهارت مثال زدنی که در کنترل توپ داشت، از دنیس برکمپ فردی خاص در دنیای فوتبال ساخت. در ادامه به داستان زندگی این مرد هلندی خواهیم پرداخت، با ما همراه باشید.

انتخاب عجیب اسم دنیس، با حروف اضافه

دنیس نیکولا ماریا برگکمپ، آخرید فرزند از چهار فرزند ویم و تونیه برگکمپ بود. پدر اون یک الکتریسین و البته یک فوتبالیست در رده های آماتور و سطح پایین هلند بود. پدر دنیس برگکمپ که علاقه شدیدی به دنیس لاو فوتبالیست اسکاتلندی داشت، تصمیم گرفت تا اسم آخرین پسر خودش رو دنیس بزاره. البته برای انجام این کار یک مشکلی وجود داشت. از اونجایی که نامگذاری در کشور هلند، رعایت آداب و رسوم و انتخاب اسم های مرتبط با این کشور اهمیت داشت، به ناچار در ثبت اسم دنیس از دو حرف (N) استفاده کرد. تا با این شیوه پدر موفق به ثبت اسم اسطوره مورد علاقه خود بر روی پسر آخر خودش بشه. بی شک همین یک مورد داستان خاص پسر هلندی رو از همان ابتدا تحت الشعاع قرار داد.

دنیس که به واسطه علاقه پدر به فوتبال، به سمت این رشته جذب میشد، عاشق گلن هدل (Glenn Hoddle) بازیکن مطرح انگلیسی بود. به همین خاطر دنیس برکمپ با حضور در مدرسه فوتبال آژاکس، به سمت حرفه خودش با جدیت بیشتری حرکت کرد. جایی که بی شک یکی از بهترین مدارس فوتبال جهان بوده و ستاره های بسیاری رو به دنیای فوتبال معرفی کرده است. در همین مورد در سن دوازده سالگی دنیس برگکمپ این شانس رو پیدا کرد تا با اسطوره بی بدیل فوتبال هلند، یوهان کرایوف کار کنه. بازیکنی که علاوه بر افتخارات بسیار در زمان بازیکنی خودش، یکی از پایه گذاران سیستم مدرن دنیای فوتبال نیز هست. سیستمی که امروزه بسیاری پپ گواردیولا رو وارث و البته جانشین و تکمیل کننده پازل این مرد هلندی میدونند.

شروع دنیس برگکمپ در تیم های پایه فوتبال

دنیس جوان، در سن یازده سالگی به آکادمی فوتبال آژاکس پیوست. و در تاریخ 14 دسامبر 1986 اولین فرصت بازی رو کرایوف به پسر هلندی داد. یک سال بعد و در سال 1987 برکمپ موفق شد تا اولین گل خودش در رده های پایه فوتبال هلند رو وارد دروازه تیم هارلم کنه. رفته رفته دنیس خودش رو از بازیکن تعویضی، به 11 مرد اصلی تیم تبدیل کرد. تا در پایان رقابت های تیم های پایه به همراه آژاکس، موفق به قهرمانی در رده های پایه فوتبال هلند شود. بعد از راه یابی به تیم اصلی، برکمپ و یاران موفق شدند در تیم آژاکس و پس از 5 سال در فصل 90-1989 جام قهرمانی لیگ هلند موسوم به اردیویژه (Eredivisie) را کسب کنند. افتخاری مهم که بی شک حضور خود او در آن تیم، کمک کننده تیم و البته رشد خود او میشد.

قهرمانی در جام یوفا 1992، و البته جام حذفی هلند در فصل 93، سبب شد تا تیم های مختلف در اروپا، بازی دنیس برگکمپ جوان رو زیر نظر داشته باشند. یکی از توصیه جالب یوهان کرایوف به برکمپ این بود تا به رئال مادرید که آن ها نیز خواستار به خدمت گرفتن دنیس بودند، نشود. شاید کمال گرایی بالا مادریدی ها، و نگرانی کرایوف به بازی نرسیدن به او و البته افت این بازیکن، از جمله مهم ترین دلایل این پیشنهاد یا به نوعی توصیه بوده است. البته که از دید برخی دیگر از هواداران رئال، پیشینه بارسایی کرایوف و عدم علاقه به قدرت گرفتن رقیب مادریدی، موجب این پیشنهاد شد. اما در هر صورت هرچه که بود، با توجه به علاقه دنیس به بازی در سری آ ایتالیا، این بازیکن رو به کالچو ایتالیا که آن زمان جزو بهترین لیگ های فوتبال بود، سوق داد.

پیوستن برکمپ به اینتر میلان ایتالیا در فصل 1993

در تاریخ 16 فوریه 1993 علی رغم پیشنهاد از دیگر تیم ایتالیایی یعنی یوونتوس، برگکمپ با مبلغ 7.1 میلیون پوندی به تیم اینترمیلان پیوست. پس از قبول این پیشنهاد، دنیس دلایل انتخاب اینتر رو اینچنین بیان کرد: ” آن ها تمام خواسته های من را برآورده کردند. مهمترین چیز برای من استادیوم، افراد حاضر در باشگاه و سبک بازی آن ها بود.” 29 آگوست همان سال برکمپ اولین گل خودش رو برای اینتر در برابر کرومینزو در پیروزی 2-1 اینتر به ثمر رساند. اما این پایان کار برای مرد یخی هلندی ها نبود. چرا که سیستم دفاعی و مدافعین تنومند حاضر در سری آ، اجازه خودنمایی به مهاجامن حریف رو نمیدادند. البته که با نگاهی اجمالی به اسامی چون مالدینی، نستا، کاناوارو، کافو و … میتوان قدرت تیم ها را در بخش تدافعی متوجه شد.

با توجه به سبک و سیاق فوتبال دنیس برگکمپ و شرایطی که در تیم ایتالیایی داشت، اوضاع چندان وفق مراد این بازیکن پیش نرفت. البته که زدن 7 گل توسط این بازیکن در فصل نخست، آمار چندان بدی هم نبود، اما مشکلات اینتر در آن فصل و تغییر سرمربی و قرار گرفتن در رده سیزدهم و تنها فاصله 1 امتیاز تا منطقه سقوط، اوضاع آشفته ای رو فراهم کرده بود. اگرچه اینتر در همان سال در رقابت های جام یوفا به فهرمانی رسید. که دست بر قضا دنیس برکمپ در آن تورنمنت موفق به زدن 8 گل شد و مشترکا به عنوان بهترین گلزن انتخاب شد. اما هرچه که بود اوضاع در فصل دوم حضور در اینتر چندان خوب پیش نرفت. تا دنیس کم کم به فکر خروج از اینتر و البته سری آ بیفتد.

افت اینتر، مالک جدید و حرکت به سمت درب های خروج

اگرچه ناکامی های فصل نخست، با قهرمانی در جام یوفا تا حدودی کمرنگ تر شده بودند، اما اوضاع در فصل دوم به شیرینی سال اول نبود. اگرچه برگکمپ در 26 مسابقه ای که به میدان رفت، موفق به زدن 5 گل شد، اما شخصیت آرام و به دور از حاشیه او، چندان به مذاق ایتالیایی ها خوش نیامد. چرا که خبرنگاران این روحیه خجالتی و البته فرار از دست خبرنگاران رو برای مصاحبه های بیشتر با آن ها، نوعی بی احترامی و البته بی تفاوتی به تیم قلمداد میکردند. برکمپ خسته از جام جهانی 1994 که با ناکامی هلند در یک چهارم و شکست در برابر برزیل همراه شد، مورد شماتت برخی خبرنگاران قرار گرفت. تا جایی که یکی از نشریات ایتالیایی نام بدترین بازیکن هفته رو همراه با ترکیب اسم دنیس برکمپ معرفی میکرد.

در سال 1994 اینتر فصل را در رتبه ششم، به پایان رساند. در جام یوفا در دوم حذف شد و در فوریه 1995 مالک باشگاه نیز تغییر کرد. ماسیمو موراتی، مدیر نام آشنای دنیای فوتبال، با وعده بازسازی و سرمایه گذاری کلان برای تیم، موفق به خرید اینتر شد. تمامی این شرایط آینده دنیس برگکمپ رو در تیم نامطمئن میکردند. به همین خاطر هم کادرفنی و هم تیم مدیریتی، و البته هواداران میدونستند پایان کار مرد هلندی در این تیم نزدیک است. و داستان جدایی دنیس از تیم ایتالیایی تنها پس از دو فصل کلید خورد. جدایی که هر دو سمت خواستار انجام آن بودند و مانعی بر سر آن قرار نداشت. البته که این جدایی مسیر رو برای ظهور یک اسطوره در باشگاه آرسنال مهیا میکرد.

لندن، خانه آرزوی های دنیس برکمپ

پس از سپیر کردن شرایط نه چندان مساعد در ایتالیا و اینتر، برگکمپ با پیشنهادی از آرسنال انگلیس مواجه شد. سرانجام در ژوئن سال 1996 دنیس با قراردادی رسمی به آرسنال پیوست. در آن زمان بوروس راچ سرمربیگری توپچی های لندن را بر عهده داشت. البته که دیری نپایید و جای خود را به آرسن ونگر، مربی افسانه ای آرسنال داد. همین اتفاق نیز سبب شد تا با حضور ونگر در آرسنال، نوبت به درخشش دنیس برگکمپ برسد. در آن سال ها زوج برکمپ در آرسنال، یان رایت دیگر اسطوره و مهاجم زهردار توپچی ها بود. اگرچه دنیس در 8 بازی اول موفق به گلزنی نشد، اما صبر آرسنالی ها نتیجه داد. رفته رفته درخشش او در لباس آرسنال آغاز و به گمان بسیاری در آن زمان تبدیل به یکی از بهترین بازیکنان خارجی لیگ جزیره شد.

با گذشت زمان، آن ها توانستند در فصل 98-1997 و پس از سال 1991، دوباره قهرمانی در لیگ جزیره را جشن بگیرند. البته که این پایان کار نبود و در همان سال به قهرمانی جام حذفی نیز دست یافتند. البته که دنیس برکمپ به دلیل مصدومیت دیدار نهایی را از دست داد. اما هر چقدر در تیم آرسنال اوضاع بر وفق مراد بود، در تیم ملی هلند کماکان شانس با مرد یخی همراه نبود. آن ها در یورو 96 , در برابر فرانسه در ضربات پنالتی شکست خوردند و حذف شدند. اما اوضاع در آرسنال فصل به فصل در حال بهتر شدن بود. تا اینکه در سال 1998، دنیس برگکمپ توانست با حضور بازیکنان بزرگ دیگری که در لیگ انگلیس حاضر بودند، مرد سال فوتبال جزیره لقب بگیرد. افتخاری که بی شک برای بازیکنی در لیگ سخت انگلستان افتخار مهمی محسوب میشد.

زوج مخوف برگکمپ – آنری

در آن سال ها، تیم های آرسنال و منچستریونایتد، دو رقیب اصلی برای فتح جام بودند. رقابتی جذاب که مختص به دو تیم نمیشد. جذابیت تقابل های آرسن ونگر و سر الکس فرگوسن، دو مربی با تجربه و البته وفادار به دو تیم، همواره جزو جذابیت رقابت دو تیم بود. رقابتی که به دلیل حضور متمادی این دو مربی، برای سال ها هیجان خاصی به مسابقات دو تیم داده بود. در هر صورت آرسن ونگر معمار آرسنالی ها، که در حال پیدا کردن ترکیب مورد نظر خود بود و همیشه به جوان ها اعتقاد داشت، تصمیم به جذب جوان هموطن خود کرد. تیری آنری، اسطوره فعلی و گلزن ترین بازیکن تاریخ باشگاه آرسنال. آنری که از سرعت و تکنیک فوق العاده ای برخوردار بود، به همراه دنیس برگکمپ یکی از بهترین و خطر ناک ترین زوج های فوتبالی تاریخ را تشکیل داد.

خداحافظی دنیس برکمپ از فوتبال

پس از رقابت های جام ملت های اروپا سال 2000 بود که برکمپ تصمیم به خداحافظی از بازی های ملی گرفت. هلندی که همواره با وجود ترکیب پر ستاره ای که داشت، در کسب قهرمانی ناکام بود، در یورو آن سال نیز توفیق چندانی به دست نیاورد. این ناکامی در مقدماتی جام جهانی 2002 تکمیل شد. جایی که لاله های نارنجی حتی جواز حضور در مسابقات را نیز به دست نیاوردند. شاید عدم حضور برگکمپ در ترکیب تیم و ثبت این نتیجه بی تاثیر هم نبود. در هر حال کارنامه او با ثبت 79 بازی ملی و با به ثمر رساندن 37 گل ملی بسته شد. در آن زمان برگکمپ با این تعداد گل، تبدیل به دومین گلزن برتر تاریخ تیم ملی هلند نیز شد.

پس از قهرمانی بدون شکست در فصل 04-2003 با تیم آرسنال، اسطوره توپچی ها در سال 2006 تصمیم به خداحافظی از فوتبال گرفت. دنیس برگکمپ که با گل ها و بازی چشم نوازش همواره یکی از بهترین های تاریخ به شمار می رود، بالاخره در آرسنال کیفیت بالا خود را نشان داد. آرسنالی ها که بازی های خود را در ورزشگاه خاطره انگیز هایبری لندن برگزار میکردند، بالاخره در سال 2006 به ورزشگاه جدید و بزرگ تر امارات نقل مکان کردند. جایی که مجسمه او نیز در جلو ورزشگاه امارات (ورزشگاه خانگی آرسنال) نصب شد. همچنین در روز افتتاحیه این ورزشگاه، مراسم خداحافظی برکمپ نیز برگزار شد. تا مرد یخی توپچی با سال ها خاطره سازی برای همیشه کفش های خود را بیاویزد.